Piglet, çok büyük bir evde yaşıyordu, ev bir kayın ağacının ortasında, kayın ağacı da ormanın ortasında, ve Piglet evin ortasında yaşıyordu. Evlerinin yanında kırık bir tahta parçası vardı ve üzerinde: "TRESPASSERS W" yazıyordu. Christopher Robin Piglet’e bunun ne anlama geldiğini sorduğunda, bunun büyükbabasının adı olduğunu ve ailede uzun süredir bulunduğunu söyledi. Christopher Robin, Trespassers W olarak adlandırılamayacağını söyledi ve Piglet, evet denilebileceğini, çünkü büyükbabasının öyle olduğunu ve bunun Trespassers Will’in kısaltması olduğunu, onun da Trespassers William’in kısaltması olduğunu söyledi. Büyükbabasının birini kaybederse diye iki adı vardı — Trespassers bir amcasının adı, William ise Trespassers’tan.

{{68f49afdde004fa7f15535a1_1760861517499.jpg}}

"Benim iki adım var," dedi Christopher Robin kayıtsızca.

"İşte bak, bu bunu kanıtlıyor," dedi Piglet.

Güzel bir kış gününde, Piglet evinin önündeki karı temizlerken, yukarı baktı ve Winnie-the-Pooh oradaydı. Pooh, başka bir şey düşünerek daireler çizerek yürüyordu ve Piglet onu çağırdığında, sadece yürümeye devam etti.

{{68f49afdde004fa7f15535a1_1760861519416.jpg}}

"Merhaba!" dedi Piglet, "ne yapıyorsun?"

"Avlanıyorum," dedi Pooh.

"Ne avlıyorsun?"

"Bir şeyin izini sürüyorum," dedi Winnie-the-Pooh çok gizemli bir şekilde.

"Neyin izini sürüyorsun?" dedi Piglet, yaklaşarak.

"İşte bunu kendime soruyorum. Kendime soruyorum, Ne?"

"Ne cevap vereceğini sanıyorsun?"

"Onu yakalayana kadar beklemem gerekecek," dedi Winnie-the-Pooh. "Şimdi, oraya bak." Önünde yere işaret etti. "Orada ne görüyorsun?"

"İzler," dedi Piglet. "Pati izleri." Bir heyecan sesi çıkardı. "Ah, Pooh! Sence bu bir—a—a—Woozle mı?"

"Olabilir," dedi Pooh. "Bazen öyledir, bazen değildir. Pati izlerinden asla tam olarak anlayamazsın."

Bu birkaç sözle izlemeye devam etti ve Piglet, bir veya iki dakika izledikten sonra peşinden koştu. Winnie-the-Pooh aniden durdu ve kafasını izlerin üzerine eğdi, şaşkın bir şekilde.

"Ne oldu?" diye sordu Piglet.

"Çok garip bir şey," dedi Ayı, "ama şimdi iki hayvan var gibi görünüyor. Bu—ne olursa olsun—başka biriyle birleşmiş—ne olursa olsun—ve şimdi birlikte ilerliyorlar. Piglet, düşmanca hayvanlar çıkarsa diye benimle gelir misin?"

Piglet kulağını hoş bir şekilde kaşıdı ve Cuma’ya kadar yapacak bir şeyi olmadığını ve gerçekten bir Woozle ise gelmekten memnuniyet duyacağını söyledi.

"Yani, gerçekten iki Woozle ise," dedi Winnie-the-Pooh, ve Piglet, her halükarda Cuma’ya kadar yapacak bir şeyi olmadığını söyledi. Böylece birlikte yola çıktılar.

Burada küçük bir ladinlik vardı ve sanki iki Woozle, eğer onlar ise, bu ladinliğin etrafında dolaşmıştı; böylece Pooh ve Piglet onların peşinden dolaşarak gittiler; Piglet zamanı, Büyükbabası Trespassers W’nin Takip Sonrası Sertliği Giderme için neler yaptığını ve büyükbabasının ileri yaşlarda Nefes Darlığından ve diğer ilginç durumlardan nasıl etkilendiğini Pooh’a anlatmakla geçiriyordu, Pooh ise bir Büyükbabanın nasıl olduğunu ve belki de şimdi iki Büyükbabanın peşinde olup olmadıklarını, ve eğer öyleyse birini eve alıp saklayıp saklayamayacağını ve Christopher Robin’in ne diyeceğini merak ediyordu. Ve izler hâlâ önlerinde devam ediyordu…

Aniden Winnie-the-Pooh durdu ve heyecanla öne işaret etti. "Bak!"

{{68f49afdde004fa7f15535a1_1760861522572.jpg}}

"Ne?" dedi Piglet, zıplayarak. Ve korkmadığını göstermek için bir veya iki kez daha egzersiz tarzında zıpladı.

"İzler!" dedi Pooh. "Üçüncü hayvan diğer iki hayvana katıldı!"

"Pooh!" diye bağırdı Piglet. "Sence bu başka bir Woozle mi?"

"Hayır," dedi Pooh, "çünkü farklı izler bırakıyor. Bu ya İki Woozle ve biri Wizzle olabilir, ya da İki Wizzles ve biri Woozle olabilir. Takip etmeye devam edelim."

Böylece devam ettiler, öndeki üç hayvanın Düşmanca Niyetli olabileceği endişesiyle biraz tedirgin olarak. Ve Piglet, Büyükbabası T.W.’nin orada olmasını çok isterdi, başka bir yerde değil, ve Pooh, Christopher Robin’i aniden ama tamamen tesadüfen görmenin ne kadar hoş olacağını düşündü, sadece onu çok sevdiği için. Ve aniden Winnie-the-Pooh tekrar durdu ve burnunun ucunu serinletmek için yaladı, çünkü hayatında hiç olmadığı kadar sıcak ve endişeli hissediyordu. Önlerinde şimdi dört hayvan vardı!

"Görüyor musun, Piglet? İzlerine bak! Üç, diyelim ki, Woozles ve biri, diyelim ki, Wizzle. Bir Woozle daha onlara katıldı!"

Ve öyle görünüyordu. İşte izler; burada birbirine karışıyor, orada birbirine dolanıyor; ama açıkça, zaman zaman, dört çift patinin izleri vardı.

"Sanırım," dedi Piglet, burnunun ucunu yalamış ve çok az rahatlama bulmuş olarak, "sanırım az önce bir şey hatırladım. Dün yapmayı unuttuğum ve yarın yapamayacağım bir şeyi hatırladım. Sanırım şimdi gerçekten geri dönüp bunu yapmalıyım."

"Bunu öğleden sonra yaparız ve ben seninle gelirim," dedi Pooh.

"Bu öğleden sonra yapılacak bir iş değil," dedi Piglet hızla. "Bu çok özel bir sabah işi, sabah yapılması gerekir ve mümkünse, saatler arasında—Saat kaç derdin?"

"Yaklaşık on iki," dedi Winnie-the-Pooh, güneşe bakarak.

"Arasında, dediğim gibi, on iki ile on iki beş. Yani, gerçekten, eski dostum Pooh, eğer beni affedersen——Bu da ne?"

Pooh gökyüzüne baktı ve tekrar düdüğü duyunca, büyük bir meşe ağacının dallarına baktı ve arkadaşını gördü.

"Bu Christopher Robin," dedi.

"Ah, o zaman her şey yolunda olacak," dedi Piglet. "Onunla tamamen güvende olacaksın. Hoşça kal," ve evine mümkün olduğunca hızlı koştu, tekrar Tüm Tehlikelerden Uzak olduğu için çok mutluydu.

Christopher Robin yavaşça ağacın altına indi.

"Saçma eski Ayı," dedi, "ne yapıyordun? Önce ladinliğin etrafında yalnız iki tur attın, sonra Piglet peşinden koştu ve sonra birlikte tekrar dolaştınız, sonra sadece dördüncü turu atıyordun——"

"Bir dakika bekle," dedi Winnie-the-Pooh, patisini kaldırarak.

Oturdu ve mümkün olan en düşünceli şekilde düşündü. Sonra patisini izlerden birine yerleştirdi… ve sonra iki kez burnunu kaşıdı ve ayağa kalktı.

"Evet," dedi Winnie-the-Pooh.

"Şimdi görüyorum," dedi Winnie-the-Pooh.

"Saçma ve aldanmıştım," dedi, "ve Ben Hiç Beyni Olmayan Bir Ayıyım."

"Sen Tüm Dünyadaki En İyi Ayısın," dedi Christopher Robin sakinleştirici bir şekilde.

{{68f49afdde004fa7f15535a1_1760861527287.jpg}}

"Öyle miyim?" dedi Pooh umutla. Ve sonra aniden aydınlandı.

"Her halükarda," dedi, "neredeyse Öğle Yemeği Zamanı."

Böylece yemeğini yemek için eve gitti.

Küçük, çekingen bir hayvan, düşünceli bir arkadaşıyla birlikte gizemli pati izlerini keşfedeceği maceralı bir iz sürme yolculuğuna çıkar. Yolculukları merak, hafif endişeler ve karşılaştıkları yaratıklarla ilgili eğlenceli gözlemlerle doludur.