W sercu Księżycowego Lasu mieszkał mały królik o imieniu Clover. Clover była znana z szybkich skoków i sprytnych pomysłów. Uwielbiała odkrywać las, skubać słodką koniczynę i zaprzyjaźniać się z ptakami i wiewiórkami.

Ale każdej pełni księżyca przez las rozlegał się przerażający wycie. To był Grizzle, przebiegły wilkołak, który czaił się w cieniach. Grizzle lubił straszyć zwierzęta i próbował złapać każdego, kto zapuszczał się za daleko po zmroku.

Pewnego wieczoru, gdy złote słońce chowało się za drzewami, Clover usłyszała szelest w krzakach. Wyskoczył Grizzle, pokazując swoje ostre zęby. „Dokąd myślisz, że idziesz, mały króliczku?” warknął. „Pełnia księżyca jest blisko, a ja jestem bardzo głodny!”

Serce Clover biło szybko, ale pamiętała, że panika nic nie daje. Zamiast tego poruszyła nosem i powiedziała: „Och Grizzle, nie chciałbyś mnie dziś zjeść!”

Grizzle oblizał wargi. „A dlaczego nie?”

„Bo,” odpowiedziała Clover, „jeśli poczekasz do jutra, zaprowadzę cię na całe pole pełne pysznych, pulchnych królików!”

Grizzle nachylił się bliżej. „Dlaczego miałbym ci ufać?”

Clover wyprostowała się. „Jeśli zjesz mnie teraz, będziesz miał tylko jeden posiłek. Ale jeśli poczekasz, będziesz miał ich wiele!”

Grizzle pomyślał przez chwilę. „Dobrze. Jutro w nocy zaprowadzisz mnie na pole. Jeśli mnie oszukasz, znajdę cię, gdziekolwiek się schowasz!”

Clover skinęła głową i szybko podskoczyła do sekretnej nory, gdzie czekali jej przyjaciele. Opowiedziała im wszystko. Króliki zgodziły się, że muszą działać razem, by powstrzymać Grizzle’a.

Następnej nocy Clover prowadziła Grizzle’a głęboko w las, dalej niż kiedykolwiek wcześniej. „Jeszcze trochę,” powiedziała Clover, „pole jest tuż przed nami!”

Przeszli przez kolczaste krzaki i przekroczyli hałaśliwy strumień. W końcu Clover zatrzymała się przy ogromnym, pustym pniu drzewa.

„Wejdź i zobacz,” powiedziała Clover. „Wszystkie króliki ukrywają się tam w środku!”

Grizzle, głodny i niecierpliwy, wcisnął się do pnia. Ale gdy tylko znalazł się w środku, króliki przystąpiły do działania. Pchnęły ciężkie kamienie i gałęzie, by zablokować oba końce pnia.

Grizzle był uwięziony! Wył i wył, ale sprytne króliki go przechytrzyły. Razem tańczyły i cieszyły się, wreszcie bezpieczne.

Od tej nocy Grizzle nigdy więcej nie niepokoił królików. A Clover stała się bohaterką, zawsze przypominając swoim przyjaciołom: „Czasami rozum jest dużo lepszy niż siła!”

Sprytny królik przechytrza przebiegłego wilkołaka.